มหา ภิกษุ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 19 / 28

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 32 ปรารภภิกษุทั้งหลาย และสิกขาบททั้งหลาย ที่ภิกษุเหล่านั้นจำต้อง รักษา โดยเป็นพระบัญญัติสำหรับภิกษุ นี้ชื่อว่าภิกขุศีล สิกขาบทที่ ทรงบัญญัติปรารภภิกษุณีท

เนื้อหาในหน้าที่ 32 ของวิสุทธิมรรคระบุถึงสิกขาบทและศีลที่ภิกษุและภิกษุณีจำเป็นต้องรักษา โดยอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับภิกขุศีลและภิกขุณีศีลรวมถึงศีลสิบของสามเณรและสามเณรี ส่วนการวินิจฉัยศีลในจตุกกะที่ 3

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 177 เป็นผู้อันอยู่ป่าเป็นปกติ) เพราะอาศัยความมักน้อยแล ดังนี้เป็นต้น ในธรรมเหล่านั้น อปปิจฉตา และ สนฺตุฐิตา นับเข้าในอโลภะ สลุเลขตา และ ปริวิเวกตา นับเข้

ในเนื้อหานี้ชี้ให้เห็นถึงวิธีการที่ธรรมอโลภะและอโมหะช่วยในการทำลายความโลภและหลงในวัตถุที่ต้องห้าม สำหรับผู้ที่ปฏิบัติธุดงค์ โดยอธิบายถึงการยับยั้งการเสพติดวัตถุที่ไม่เหมาะสมและการให้สิ่งที่อนุญาตแก่ปั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 155 ทั้งหลาย ภิกษุผู้บัณฑิตเฉลียวฉลาดนั้นแล ย่อมเป็นผู้ได้ทิฏฐธรรม สุขวิหาร (ฌาน) ทั้งหลาย ได้สติสัมปชัญญะ นั่นเพราะเหตุไร ภิกษุทั้งหลาย เพราะภิกษุผู้บัณฑ

บทนี้กล่าวถึงภิกษุผู้บัณฑิตที่สามารถเข้าถึงฌานได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเน้นการทำความเข้าใจจิตและชำระสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อสมาธิ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงความสำคัญของการข่มกามฉันท์และการบรรเทาถีนมิทธะผ่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 192 เสสกสิณนิเทศ (อาโปกสิณ] ต่อไปนี้เป็นวิตถารกถาในอาโปกสิณ ในลำดับแห่งปฐวีกสิณ ก็แลพระโยคาวจรผู้ใคร่จะเจริญปฐวีกสิณ เป็นผู้นั่งให้สบายฉันใดเล่า แม้ผู้จะ

บทความนี้นำเสนอวิธีการเจริญอาโปกสิณ โดยผู้ปฏิบัติจำเป็นต้องนั่งในท่าที่สบาย และพิจารณานิมิตแห่งน้ำ เช่นในสระ ในบึง หรือทะเล เพื่อเข้าสู่วิธีการปฏิบัติที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงบัณฑิตที่พึงพา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 292 เพราะความที่ธรรมที่เขากล่าวว่าเป็นอันตรายิกธรรมทั้งหลาย หามีความเป็น ธรรมทำอันตรายไม่ และเพราะความที่ธรรมที่เขากล่าวว่าเป็นนิยยา นิกธรรมทั้งหลายก็หาม

เนื้อหาแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างธรรมที่เป็นอันตรายิกธรรมและนิยยานิกธรรม รวมถึงความสำคัญของปริยัติธรรมและโลกุตตรธรรมที่สอดคล้องกับการปฏิบัติที่นำไปสู่พระนิพพาน พระผู้มีพระภาคเจ้าได้สอนให้สาวกยึด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 299 (อานิสงส์เจริญธรรมานุสสติ ก็แลภิกษุผู้ประกอบเนืองๆ ซึ่งธรรมานุสสตินี้ ย่อมเป็นผู้มี ความเคารพมีความยำเกรงในพระศาสดา ทําความตระหนัก และ อ่อนน้อมในพระธ

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์ของการเจริญธรรมานุสสติ ซึ่งทำให้ภิกษุมีความเคารพในพระศาสดาและตระหนักถึงพระธรรม โดยเฉพาะเมื่อมีการระลึกถึงคุณของพระธรรม จิตใจของผู้มีธรรมานุสสติจะน้อมไปสู่การบรรลุธรรมที่สูงส่งแล

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 29 ศัพท์สมาสที่มีราชศัพท์เป็นที่สุดเหมือนราชา แจกอย่างนี้ก็ได้ พหุ. เอก. ป. มหาราช เอา อะ กับ สิ มหาราชโร· เอา อะ กับ โย เป็น อาโน ทุ. มหาราช å ค

ในบทนี้มีการอธิบายเกี่ยวกับการใช้ราชศัพท์ในภาษาบาลี โดยแสดงตัวอย่างคำที่เป็นราชศัพท์และการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของคำ เช่น มหาราช และคำที่มีการสมาสที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงการทำงานของ ส, อะ,

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 49 เอก. ปญ. คาวสุมา เอา โอ แห่ง โค เป็น อาว คง สฺมา ไว้ คาวมุหา เอา สฺมา เป็น มหา คาวา เอา สมา เป็น อา 2. คาวสฺส (เหมือน จ. เอก.) ส. คาวสุที เอา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการอธิบายบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ พร้อมมีตัวอย่างการใช้ เช่น การเปลี่ยนรูปของคำว่า โค ซึ่งเรียกรวมถึงตัวผู้และตัวเมีย การใช้คำศัพท์ต่าง ๆ และการแจกตามระบบการันต์ที่เหมาะ

ดังนี้ - หน้าที่ 7 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้ เล็กทั้งใหญ่ ทั้งสุกทั้งดิบ ล้วนมีความแตกเป็นที่สุด ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายก็เป็นฉันนั้น น้ำค้างที่ยอดหญ้า เพราะดวงอาทิตย์ขึ้นมา ก็ เห

เนื้อหาเน้นถึงความตายที่เข้ามาเปรียบเสมือนเพชฌฆาตที่รอที่จะคร่าชีวิตของมนุษย์ รวมถึงการเตือนให้ระลึกถึงความไม่แน่นอนของสมบัติในชีวิตที่อาจสูญเสียไปได้ทุกเมื่อ การมีสมบัติยังคงอยู่ได้ก็ชั่วขณะหนึ่งก่อน

ส - หน้าที่ 20 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลายในบัดนี้สั้น ผู้ใดเป็นอยู่ยืน ผู้นั้นก็เป็นอยู่ สัก ๑๐๐ ปี เกินนั้นไปก็มีบ้าง แต่ (เป็นส่วน) น้อย เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภ

เนื้อหาเน้นความจริงเกี่ยวกับอายุของมนุษย์ที่สั้น และให้ข้อคิดว่าเมื่อชีวิตมีเวลาน้อย ควรใช้เวลาในการทำความดีและประพฤติพรหมจรรย์ โดยมีการยกตัวอย่างเหมือนหยาดน้ำค้างที่ไม่คงอยู่ สิ่งเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 23 ของคนที่ยังตั้งอยู่ปวัตติกาลนี้ก็ตาม ที่ดับแล้ว ขันธ์เหล่านั้นทั้งปวงก็เป็นเช่นเดียวกัน คือ (ดับ) ไปโดยไม่ต่อกัน โลก (คือสัตว์) ชื่อว่าไม่เกิด เพราะ

เนื้อหาพูดถึงการระลึกถึงความตายและการฝึกฌานในชีวิตประจำวัน อธิบายลักษณะของจิตที่เกิดขึ้นและดับไป การพิจารณาอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความตายจะช่วยให้จิตตั้งมั่นและลดนิวรณ์ได้ ฌานที่เกิดขึ้นในกระบวนการนี้จะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 27 (ภาวนา) ในอนุสสตินิเทศนี้ ใน ๒ บรรพนั้น อานาปานบรรพ เป็นกรรมฐานบทหนึ่งต่างหาก โดยเป็นอานาปานสติ (กรรมฐาน) ส่วนว่า ทวดึงสาการกรรมฐานนั้นใด ที่ทรงแสดง

บทนี้เน้นการทำสมาธิและการระลึกถึงกายตามคำสอนในวิสุทธิมรรค มุ่งเน้นอานาปานบรรพเป็นกรรมฐาน ที่ชี้ให้เห็นถึงธรรมชาติของกายมนุษย์ที่เต็มไปด้วยสิ่งไม่สะอาด เพื่อให้เกิดการสำนึกในความไม่ถาวรของร่างกายและจิต

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 94 (ในการภาวนา) แก่โยคาวจรภิกษุนั้น จึงตรัสคำว่า อรญฺญคโต วา เป็นอาทิ [แก้อรรถบทต่าง ๆ แห่งบาลีคำเฉลย] ในบทเหล่านั้น บทว่า อรญฺญคโต ความว่า ในบรรดาป่า อั

บทความนี้เสนอความรู้เกี่ยวกับการภาวนา บทความอธิบายความหมายของคำบาลีที่สำคัญ เช่น อรญฺญคโต รุกขมูล และ สุญญาคาร โดยชี้ให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการปฏิบัติธรรม รวมถึงการเลือกสถานที่สงบและว่าง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 151 พรหมวิหารนิเทส เมตตาพรหมวิหาร ก็แลในพรหมวิหาร ๔ นี้ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ที่ท่านยกขึ้นแสดงในลำดับอนุสติกัมมฐาน พระอาทิกัมมิก โยคาวจร ผู้ใคร

เนื้อหาเกี่ยวกับพรหมวิหารทั้ง ๔ ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา โดยเฉพาะการเจริญเมตตาในลำดับอนุสติกัมมฐานที่มีความสำคัญต่อการเจริญสมาธิและจิตใจ นักพัฒนาจำเป็นต้องเข้าใจโทษในโทสะและได้ทราบอานิสงส์

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 93 ก็ยังเป็นการหนัก หนึ่งในร้อยหรือในพันเท่านั้น จะสามารถ (ทำ ฤทธิ์ได้ต่าง ๆ ) แม้ผู้ทำฤทธิ์ต่าง ๆ ได้แล้ว อันความเป็นขิปปนิสันติ (รวมจิตเข้าฌานได้ฉับพลั

บทความนี้สำรวจแนวคิดของขิปปนิสันติในพระพุทธศาสนา ซึ่งมีความสำคัญต่อการฝึกฝนจิตใจและความสามารถในการช่วยเหลือผู้อื่น โดยอ้างอิงถึงพระเถระผู้มีฤทธิ์ที่มีอยู่จริงในสมัยนั้น และการเตือนใจในหมู่ภิกษุเพื่อให

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 206 [กำหนดระยะกาลแห่งอสงไขยกัปในวาโยสังวัฏฏะ] ในกัป ๔ นั้น (ระยะกาล) แต่ (เกิด) มหาเมฆล้างกัปไปจนถึง ลมผลาญกัปบาด นี่เป็นอสงไขยหนึ่ง แต่ลมบาดไปจนถึง (เกิ

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดอสงไขยในวาโยสังวัฏฏะ โดยการระบุรายละเอียดเกี่ยวกับเกิดมหากัป และความสำคัญของอกุศลมูลในการพินาศของโลก เมื่อราคะมากย่อมพินาศด้วยไฟ โทสะด้วยน้ำ และโมหะด้วยลม โดยเน้นการอภิปรายเกี่

ประโยค - อภิบาลใจวารณี สมาสและติชิต - หน้าที่ 9 คำกิจะสะสมสวยขึ้น เช่น นิ้วปลิว เป็นต้น สีผิวสะสมบางคำ เมื่อเปลี่ยนสมาสแล้ว ก็เปลี่ยนไปบ้าง เช่น มหาโด้ ปรุโล เป็น มหา- ปรุโล เพราะ มหนุต ศัพท์ เมื่อข้า

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความเข้าใจการสร้างสมาสในภาษาไทย โดยมีการยกตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงของคำเมื่อเข้าสมาส และหลักการในการแปลคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีการสังเกตเกี่ยวกับการทำสมาสและคุณนาม โดยเน้

ประโยค - อธิบายบาใว้รายการ สมาคมและตำติชิด - หน้า 39 ปราชมมุกโกร นี้ จะต้องวิเคราะห์อย่างไรแรกก็ได้ ดังนี้ :- 1. ปราว ธรรมโม-ปราชมโม 2. ปราชมโม อวา ถูกี- ปราชมจกกี 3. ปวดติติ ปราชมมูกิกิ-ปราชมมูกิกิ

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์ประโยคในสมาคมและตำติชิด โดยนำเสนอวิธีการวิเคราะห์และแปลประโยคในลำดับที่เหมาะสม เช่น ปราว ธรรมโม-ปราชมโม เป็นต้น โดยใช้แนวทางซ้อนของที่ละสิ่งเพิ่อให้เข้าใจลักษณะของสมาธ้องได้อย

ประโยค - วิถีธรรมบรรจบภาค ๓ ตอนที่ 166 [โดยอัตถุธารณะ] วิจินฉัยโดยอัตถุธาระ (ระบอบที่มีประสงค์) อย่างไร ในวันนี้ สังฆ์ศัพท์ที่อธิบายในอรรถได้หลายอย่าง คืออย่างไรบ้าง คือล้างศัพท์ในคำทั้งหมดคำว่า "อา

ในบทนี้มีการอธิบายเกี่ยวกับการวิจินฉัยโดยอัตถุธาระ (ระบอบที่มีประสงค์) และการอธิบายศัพท์ในวาจาสอน หลักการสำคัญคือการใช้คำพูดให้ถูกต้องและจริงใจเพื่อลดความขัดแย้งหรือการเข้าใจผิด ทั้งนี้ยังมีการเน้นย้ำ

ประโยคสรุป - วิชาภิธรรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ ตอนจบ - หน้าที่ 325 เป็นปัจจโจปากรสมควรแก่สมัยใน พ.ศ. ๒๕๑๖ นี้ เป็นการประจวบ โอกาสเหมาะพอดีดีนี้เอง ข้าพเจ้ายังวิ่งอยู่ รู้สึกบันเทิงใจที่จะได้งานของ พระคุณมหา

ในปี พ.ศ. ๒๕๑๖ มีการกล่าวถึงความสำคัญของภูมิวิทยาลัยในพระบรมราชูปถัมภ์ ดังที่กล่าวไว้ในบทนี้ แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นในการพัฒนาการศึกษาทางธรรมและการมีส่วนร่วมของสาธุชน การตั้งอยู่ของภูมิวิทยาลัยจะเป